ΕΡΕΥΝΑ


Έρευνα πραγματοποιήθηκε από τους μαθητές  των ομάδων εργασίας του Project του 1ου ΓΕΛ με θέμα «Σχολική Βία»  μεταξύ της 6ης (ημέρα  ενημέρωσης και καταπολέμησης της σχολικής βίας) και 8ης Μαρτίου 2012 .
Εργαλείο της  έρευνας ήταν ερωτηματολόγιο που δημιούργησαν οι μαθητές χωρισμένοι σε ομάδες , το οποίο τελικά περιλάμβανε 13 ερωτήσεις  και 2 ερωτήσεις σταθερών χαρακτηριστικών των ερωτηθέντων.
Σκοπός του ερωτηματολογίου ήταν να αναδυθεί το φαινόμενο της σχολικής βίας με όλες τις προεκτάσεις και να ερευνηθεί η ύπαρξη ή όχι στη τοπική κοινωνία και ειδικότερα στο χώρο του σχολείου, ώστε να υπάρχει μια περαιτέρω ευαισθητοποίηση και δραστηριοποίηση όλων των φορέων, καθώς και των καθηγητών και των μαθητικών συμβουλίων.
Στόχοι του ερωτηματολογίου ήταν η ομαδική συνεργασία στη διαλεύκανση του θέματος μέσω των ομάδων του  συγκεκριμένου project με παιδιά άλλων τάξεων και τμημάτων και η διαδικτυακή χρησιμοποίηση των αποτελεσμάτων προς εξυπηρέτηση του γενικού σκοπού.
Η δημιουργία ενός blog θα εξυπηρετούσε ταχύτερα τη διάχυση των αποτελεσμάτων της έρευνας.
Προηγήθηκε της έρευνας μια ευαισθητοποίηση των ομάδων στο θέμα με την ομαδοποίηση τους με βάση τις μορφές της σχολικής βίας και της δημιουργίας κολάζ με εικόνες από κόμικς , φιλμς ή έργα τέχνης τα οποία απεικονίζουν μορφές βίας.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΥ

            Σε σύνολο 100 μαθητών ,δόθηκαν απαντήσεις από 48 αγόρια και 50 κορίτσια. Δύο παιδιά δεν ήθελαν να διευκρινισθεί το φύλο τους.
Στη πλειονότητα τους (82%) η ηλικία τους ήταν από 16-17 χρονών ,10 % ηλικίας
Στις ειδικότερες ερωτήσεις το 42% απάντησε ότι υπήρξε κάποια στιγμή θύμα σχολικής βίας ενώ το 56% ότι δεν υπήρξε. Οι μορφές βίας που αναφέρονται είναι 30% σωματική , το 35% λεκτική ,27% ψυχολογική , 20% σεξουαλική και 12% διαδικτυακή.  Οφείλουμε να παρατηρήσουμε ότι η αναφορά στη μορφή της σεξουαλικής βίας δεν έγινε με το προσήκοντα σεβασμό στο θέμα λόγω των κοινωνικών ,ηλικιακών και άλλων ιδιαιτεροτήτων.
Στο ερώτημα αν είχαν ασκήσει ποτέ οποιαδήποτε μορφή βίας 49% απάντησαν θετικά και 49% αρνητικά . Υπήρξαν και 2 αναπάντητα ερωτηματολόγια σε αυτό το σημείο.
Δε θέλαμε να διερευνήσουμε τις μορφές στη συγκεκριμένη περίπτωση γιατί ο σκοπός του ερωτηματολογίου ήταν να ανακύψει το ζήτημα της ενημέρωσης μέσα από το γεγονός της ύπαρξης και όχι ο στιγματισμός προσώπων .
Το τρίτο θέμα που έπρεπε να ερευνηθεί ήταν η τυχόν μαρτυρία σε φαινόμενα βίας. Έτσι 80% απάντησαν ότι ήταν μάρτυρες περιστατικών βίας εκ των οποίων αυτά αφορούσαν κατά  70%  σωματική , κατά 52%λεκτική ,κατά 38% ψυχολογική, κατά 24% σεξουαλική και κατά 13% διαδικτυακή.
45 % δήλωσαν ότι υπεράσπισαν έμπρακτα το θύμα, 41% ότι αδιαφόρησαν , 8% ότι μήνυσαν το περιστατικό ( σε πρόσωπα )  και 7 λευκά
Στην εύλογη ερώτηση για το αν θεωρείται η ύπαρξη σχολικής βίας σωστή πρακτική υπήρχαν 83 αρνητικές απαντήσεις ,12 θετικές και 5 λευκά
Στην ερώτηση για την στελέχωση της παρέας των μαθητών από άτομα με επιθετική συμπεριφορά τα 25% απάντησαν θετικά για την ύπαρξη και τα 75% αρνητικά.
Ο ρόλος των ΜΜΕ στην διαμόρφωση της αρνητικής συμπεριφοράς τονίστηκε από 82% ενώ οι 18% δε το θεώρησαν αρνητικό παράγοντα.
Η συμβολή του σχολείου στη καταπολέμηση της σχολικής βίας θεωρήθηκε αρνητική κατά 78% και θετική κατά 22% .
Η ανάκυψη του θέματος της βίας που δέχονται τα παιδιά από το οικογενειακό περιβάλλον έδειξε κατά 88% ότι  δεν υπάρχει κακομεταχείριση , 14% ότι υπάρχει και 4 λευκά.
Στην ερώτηση για την άσκηση ή όχι οποιασδήποτε μορφής βίας εκ μέρους των καθηγητών προς τους μαθητές 40% απάντησαν ναι και 60% όχι.
Στη τελευταία και ποιο σύνθετη ερώτηση σχετικά με το ρόλο των θρησκευτικών ,εθνικών ή άλλων ετεροτήτων στο θέμα της βίας  το 60% δήλωσε ότι υπήρχε σχέση το 10% ότι δεν υπήρχε ενώ είχαμε  30 λευκά . Τα 70 παιδιά που απάντησαν δήλωσαν ότι μάλλον οι ετερότητες αποτελούν θύματα (60% ) και όχι θύτες (10%) της σχολικής βίας.