Στα πλαίσια του project "Σχολική Βια" που υλοποιείται από τους μαθητές της Α Λυκείου του 1ου ΓΕΛ Ηγουμενίτσας προβλήθηκε η ταινία Heaven της Susanne Bier από τη Δανία , η οποία κέρδισε και το χρυσό αγαλματάκι .
Η υπόθεση του έργου που επιλέχθηκε λόγω της συνάφειας με το αντικείμενο του project έχει ως εξής:
Δυο οικογένειες στη Δανία, δυο δεκάχρονα αγόρια γνωρίζονται κατά τύχη και δημιουργούν μια περίεργη φιλία που θα καθορίσει το μέλλον τους. Ο Elias έχει την ατυχία να έχει πεταχτά δόντια κάτι που σε συνδυασμό με τον αμυντικό χαρακτήρα του, τον κάνει εύκολο θύμα των νταήδων του σχολείου. Ζει με τη μητέρα του, αφού οι γονείς του χωρίζουν και ο γιατρός πατέρας του, Anton μοιράζει το χρόνο του ανάμεσα στο γιο του και σε προσφορά ιατρικών υπηρεσιών σε ένα καταφύγιο προσφύγων μιας Αφρικανικής χώρας. Ο Christian μόλις έχει χάσει τη μητέρα του από καρκίνο και μετακομίζει με τον πατέρα του Claus, στο σπίτι της γιαγιάς του. Στο σχολείο γίνεται μάρτυρας της “εκμετάλλευσης” του Elias από τους συμμαθητές του και τον υπερασπίζεται με τρομερά ξεσπάσματα βίας, βάζοντάς τα με μεγαλύτερούς του. Η σχέση που δημιουργείται ανάμεσα στα δύο παιδιά είναι σχεδόν αλληλοεξαρτημένη με τη συμπεριφορά του Christian να είναι σχεδόν αυτοκαταστροφική σέρνοντας μαζί του και τον Elias.
Αξίζει να αναφερθεί ότι ο τίτλος Hævnen στα Δανέζικα δεν μεταφράζεται heaven (=παράδεισος) όπως κάποιος μπορεί να θεωρήσει, αλλά revenge (=εκδίκηση), κάτι που δίνει και μια επιπλέον γοητεία στη ταινία. Ζητήματα όπως bullying, και παιδική βία μπορεί να μοιάζουν πρωταγωνιστές αλλά το πραγματικό θέμα είναι ο τρόπος αντιμετώπισης μιας απώλειας, είτε αυτή πρόκειται για ένα θάνατο ή ένα διαζύγιο από δύο παιδιά με τελείως διαφορετικούς τρόπους. Πανέξυπνες αλληγορίες χρησιμοποιούνται για να τονίσει ότι μια σφαγή αμάχων γυναικών κάπου στην Αφρική, στα μάτια ενός παιδιού δεν έχει και μεγάλη διαφορά από τη μάχη του σχολείου, τη μάχη της επιβίωσης σε ένα περιβάλλον που είσαι ανεπιθύμητος και ο πιο αδύναμος θα υποστεί τα δεινά.Τα μέλη της ομάδας μας σχολιάζοντας την ταινία εστίασαν στην κοινή εκδίκηση των δύο παιδιών . Μάρτυρες ενός περιστατικού σωματικής΄βίας της επίθεσης έναντι στον γιατρό πατέρα του Elias.Ο ενήλικας νταής που τα έβαλε με τον πατέρα του Ελιας άδικα έπρεπε να τιμωρηθεί! Η χειροποίητη βόμβα θα ανατίναζε το αμάξι του! Όλα τα είχαν κανονίσει αλλά...την ώρα που πυροδοτούσαν την βόμβα περνούσε μια μητέρα με το παιδί της . Ο Ελίας τρέχοντας να τους σώσει , τραυματίστηκε βαριά. (Ανδ. Καβ) . Ο φίλος του νομίζοντας ότι πέθανε ήταν έτοιμος να αυτοκτονήσει αλλά τον έσωσε ο πατέρας του Ιλίας που ήξερε που θα τον βρει , στο σιλό ...(Ανδρ. Γεωργ.) Τα παιδιά πριν από αυτό το περιστατικό αντιμετώπισαν τον νταή της τάξης χτυπώντας τον με ένα σίδερο και ένα μαχαίρι , ωστόσο το δίδαγμα της ταινίας είναι ότι τα προβλήματα δε λύνονται με τη βία (Α.Γ) Με αυτόν τον τρόπο έβγαλαν όλον τον θυμό από μέσα τους και παρά το ότι τιμωρήθηκαν δεν ήθελαν να συμφιλιωθούν με αυτόν .(Σταυρούλα Λ)
Ο Christian έλυνε τα προβλήματα του με τη βία (Μαρίνα Π)ενώ ο Elias ηπίων τόνων όντας συγκαταβατικός τον ακολουθούσε όχι χωρίς ενδοιασμούς ,παρόλο που αυτός ήταν καθημερινό θύμα των νταήδων της τάξης λόγω της εξωτερικής του εμφάνισης ,οι οποίοι χωρίς να γνωρίζουν τον εσωτερικό του κόσμο και τις ευαισθησίες και τον τρόπο σκέψης του. (Φιόνα)
